Танып-белү сәгате «Икмәк- табын кояшы»

Яз җитә, карлар эри, авылда эшләр башлый

— Игенчеләр тракторларын, чәчкечләрен, комбайннарын чәчүгә әзерли.

— Амбарда орлыкларның тишелешен тикшерәләр.

—         Җир җылынгач басуны нәрсә эшкәртә? Сезгә табышмак:

Ат түгел, кешнәми,

Йөз аттан ким эшләми.

Үзе йөри тыр да тыр.

Йә, бу нәрсә, кем әйтер? (Трактор)

— Әйе, балалар. Игенчеләр тракторларда җирне сөрәләр.

Шуннан иң җаваплы эш башлана — орлык чәчү.

“Җирең нинди булса, икмәгең шундый булыр” диләр иде борынгылар. Игенчеләр бодайлар күмелсен, тигез ятсын дип кәтүклиләр, тигезлиләр.

— Ә чәчкән орлыкларга үсәргә нәрсә ярдәм итә?

(Балалар җавабы)

—         Мин сезгә табышмак әйтәм .

Ул булса, көн була,

Ул булмаса, төн була. (Кояш).

—         Кояш орлыкларга ничек ярдәм итә? Безгә кем сөйли алыр? Орлыкларга тагын кемнең ярдәме кирәк? Табышмак әйтәм, тыңлагыз.

Күктән килде, җиргә иңде. (яңгыр).

—         Орлыкларга яңгырның ярдәмен берәрегез аңлата алырмы?

Табышмак әйтәм тыңлагыз.

Кулсыз-аяксыз, тәрәзә кага. (Җил).

—          Сез дә табышмаклар белмисезме? Кем белә, әйтеп карасын.

—         Игенчеләрнең ярдәмчеләре: кояш, яңгыр, җил. Алардан башка бер генә үсемлек тә үсә алмый.