Яңа китап, яңа дус.

  Татар халкында «Китапсыз өй –тәрәзәсез бүлмә» дигән мәкаль бар. Чыннан да, китап укымаган кешенең күңеле тәрәзәсез бүлмә кебек караңгы булыр, ә китап­ларны яратучының күңеле күбрәк укыгач сафланыр, ­ачылыр, дөньяга карашы киңәер. Китапларны күп укыган кешенең күңелендә начарлыкка да урын калмая­чак, чөнки ул китап­лардан яхшыны яманнан аерырга, үзендәге әйбәт һәм начар гадәтләрне бәяли белә.
Район китапханәсе дә, авыл китапханәләре дә китапларга бик бай. Китапханә — бик күп мәгълүмат, тарихи ядкарьләр, аң-белем, мәгъ­рифәт тупланган йорт. Үзенә бик күп серләр туп­лаган китап киштәләре китапханәләрдә генә була. Чөнки меңләгән, миллионлап чыга торган китапларның барысын да шәхси китап­ханәләргә җыю мөмкин түгел, шуның өчен белемгә омтылган һәр кеше җәмәгать китапханәләренә юнәлә.
Даими рәвештә ел дәвамында  китапханәгә яңадан яңа китаплар кайтып тора. Матур рәсемле, эчтәлекле китап­лар күп алар арасында.Төрле яшьтәгеләр, сәламәтлекләре төрлечә булган кешеләр дә укый алырлык теләсә нинди формадагы китаплар бар хәзерге заманда. Укырга кермәгән балалар өчен дә, зурлар өчен дә, эре һәм вак хәрефлеләре дә бик күп. Димәк, һәр кеше өчен китаплар укырга, аларны яратырга мөмкинлекләр бар.Кайбыч авылы китапханәсендә һәрвакыт яңа кайткан китаплардан күргәзмәләр оештырыла һәм күзәтү ясала.