Теле барның — иле бар

Туган тел- һәркем   өчен дә газиз сүз бу. Чөнки иң кадерле, бернәрсә белән дә  алыштырылмый торган “әни”, “әти”, “әби”, “бабай” сүзләрен башлап туган телдә әйтәбез.

Без — татарлар, туган телебез — татар теле.  Татар теле  дөньядагы иң дәрәҗәле 14 тел исәбенә кергән, чит илләрдә дә өйрәнелә торган, бүгенге көндә җитлеккән, камилләшкән, теләсә нинди катлаулы фәнне өйрәтергә мөмкинлеге булган, Моабитнең таш диварлары эчендә дә тынмыйча, аның калын стеналарын тишеп чыгып, бөтен дөньяга яңгыраган, утларга — суларга салсалар да, чукындырсалар да, ассалар — киссәләр  дә исән калган, иң — иң авыр кимсетүләргә дә  түзгән, сынмаган — сыгылмаган, баш имәгән горур татар теле! 

Тел ачылгач әйтә алсаң “ Әни!” — дип,

Тел ачылгач әйтә алсаң “ Әти!” — дип,

Күзләреңә яшьләр тыгылмас,

Туган телең әле бу булмас.

Соң минутта әйтә алсаң “ Әни!” — дип,

Соң минутта әйтә алсаң “Әти!” — дип,

Күзләреңә яшьләр тыгылыр,

Туган телең әнә шул булыр.