«Табигать дөньясына китап аша». Урманнар көне.

Урман — кошлар, бөҗәкләр һәм хайваннар белән тулган аерым дәүләт. Елның теләсә кайсы вакытында урманның табигате бик матур, җәй көне анда аның халкы белән танышырга һәм мәһабәт агачларның матурлыгын күрергә мөмкин. Кыш көне урманда йокыга китмәгән һәм үз эшчәнлеген дәвам иткән хайваннар сукмакларын күрергә мөмкин. Көз көне урманда якты күлмәкләр кигән агачларны һәм анда яшәүчеләрне күрергә мөмкин, алар соңгы көннәрдә җылылыктан ләззәт алырга тырышалар. Яз исә урманда агачларда һәм төрле үләннәрдә чәчәк аткан күп хушбуйлар ача. Урманда елның теләсә кайсы вакытында бик матур, син килгәч, ул сине үзенең матурлыгы белән каршы ала һәм сихерли. Һәрвакытта да урманның барлык яшәүчеләрен күрергә мөмкин түгел, әмма анда җитәрлек вакыт үткәрсәгез, сез барыбер кемнедер очрата аласыз. Урман буйлап йөргәндә күп санлы кошларны күрергә мөмкин, алар сине үз җырлары белән мавыктыралар. Кешеләрнең урманда булуларыннан ләззәтләнүләрен истә тотарга кирәк — бу безнең барлык гамәлләребез һәм тирә-юньдәгеләребез өчен җаваплы булуыбыз. Шуңа күрә, һичшиксез, бөтен чүп-чарны җыештырырга, урманга, табигатькә сак карарга кирәк, һәм ул сиңа шулай ук җавап бирәчәк һәм безне үзенең матурлыгы һәм яңалыгы белән озак вакыт сөендерәчәк.